این مقاله ایران معاصر را در پرتو نظریه‌های میشل فوکو تحلیل می‌کند و نشان می‌دهد قدرت چگونه در بدن، نهادها و زبان جریان دارد. با تکیه بر مفاهیم کلیدی فوکو ــ قدرت/دانش، انضباط، زیست‌سیاست و گفتمان ــ پدیده‌هایی چون حجاب اجباری، نظام آموزشی، سازوکار سانسور، سیاست‌های کرونا و گفتمان‌های رسمی بررسی شده‌اند. نتیجه‌گیری مقاله تأکید می‌کند که قدرت در ایران نه فقط در دولت، بلکه در شبکه‌ای از هنجارها و نهادهای روزمره عمل می‌کند.

ادامه مطلب