روایت غالب این است که با صلح اوکراین، ریسک ژئوپلیتیک تمام می‌شود و بازارها نفس راحتی می‌کشند؛ نفت ارزان می‌شود، طلا سقوط می‌کند و یک «مارشال پلن» جدید موتور کامودیتی‌ها را روشن می‌کند. این مقاله با رویکرد اقتصاد سیاسی توضیح می‌دهد چرا این تصویر، یک سراب است: روسیه همین حالا هم نفتش را در بازار می‌فروشد، بازسازی اوکراین اسیر ظرفیت نهادی و معمای تأمین مالی است، طلا به بدهی و سلطه مالی واکنش نشان می‌دهد نه فقط به جنگ، و بدون چین، ابرچرخه جدیدی در کامودیتی‌ها شکل نمی‌گیرد. نتیجه: در دوران پساجنگ، به‌جای Follow the Money باید دنبال تضمین‌های سیاسی و قراردادهای با پشتوانه نهادی رفت.

ادامه مطلب