این مقاله ریشه‌های بحران ساختاری اقتصاد ایران را در منطق دولت رانتی و وابستگی مزمن به نفت جست‌وجو می‌کند. با مقایسه تطبیقی ایران با ونزوئلا، مالزی و نروژ نشان می‌دهد که تفاوت در کیفیت نهادها، شفافیت و پاسخ‌گویی، مسیر فروپاشی رانتی را از مسیر اصلاح و توسعه جدا می‌کند و در پایان، خطوط کلی یک برنامه اصلاح نهادی و کاهش وابستگی به نفت را ترسیم می‌کند.

ادامه مطلب