این مقاله نشان می‌دهد چرا فرار سرمایه در ایران ۱۴۰۴ از رفتار طبقه ثروتمند عبور کرده و به استراتژی بقای طبقه متوسط تبدیل شده است. با تحلیل چرخه بی‌ثباتی نهادی، تورم ساختاری و ریسک‌های سیاستی، روند خروج سرمایه و پیامدهای اقتصادی آن توضیح داده می‌شود.

ادامه مطلب

از ۱۵ آذر ۱۴۰۴، بنزین در ایران رسماً سه‌نرخی شد و نرخ سوم با سازوکار «بازبینی فصلی» وارد بازی شد. این تغییر فقط یک عدد جدید روی تابلوی پمپ‌بنزین نیست، بلکه نشانه اعتراف دولت به بن‌بست مدل «خرید محبوبیت با انرژی ارزان» است. این مقاله نشان می‌دهد نظام سه‌نرخی چگونه به سه ناترازی بزرگ (بنزین، بودجه، صندوق‌ها) گره خورده، چه سناریوهایی پیش‌روی اقتصاد و جامعه قرار می‌دهد و کدام طبقات هزینه اصلی این جراحی را می‌پردازند.

ادامه مطلب

این مقاله بحران بازتولید مشروعیت در ایران را نه به‌عنوان یک بحران سیاسی گذرا، بلکه به‌مثابه فرسایش نهادی، اخلاقی و عملکردی دولت تحلیل می‌کند. مهران فتحی با استفاده از نظریه‌ی «پوسیدگی سیاسی» هانتینگتون، نشان می‌دهد که انحصار ایدئولوژیک و ناتوانی در انطباق با تحولات اجتماعی، چگونه نهادهای جمهوری اسلامی را از معنا تهی کرده است. این متن، تطبیقی میان دو مقطع ۱۳۵۷ و ۱۴۰۴ ارائه می‌دهد و سه سناریوی آینده – انسداد پایدار، گذار کنترل‌شده و فروپاشی تدریجی نظم – را ترسیم می‌کند.

ادامه مطلب

«آخرالزمان ایرانی» تلاشی است برای بازخوانی نظریه پیتر تورچین درباره چرخه‌های فروپاشی تمدن‌ها و انطباق آن بر وضعیت کنونی ایران. مقاله نشان می‌دهد چگونه انباشت نخبگان، سقوط طبقه متوسط، تمرکز ثروت و بحران مشروعیت، ایران را به یک نقطه چرخشی تاریخی رسانده است. با استفاده از داده‌های اقتصادی و مقایسه با تجربه روم باستان، فرانسه پیش از انقلاب و آمریکا پیش از جنگ داخلی، این مقاله آینده احتمالی ایران را در سه سناریو—فروپاشی، بازترکیب یا تعلیق—تحلیل می‌کند و هشدار می‌دهد که مسیر آینده کشور بیش از هر زمان دیگری به اصلاحات نهادی و تصمیم نخبگان وابسته است.

ادامه مطلب